« φοβερός μυκτηρισμός ο “Ζητιάνος”, ο οποίος προσλαμβάνει σχεδόν τις διαστάσεις και το χαρακτήρα μιας μορφής συμβολικής.
Ο Τζιριτόκωστας δεν είναι απλώς ένας κοινός τύπος Κραβαρίτη. Είναι ο Έλλην πολιτικός, ο Έλλην επιστήμων, ο Έλλην χρηματιστής ή έμπορος, ο ολέθριος “έξυπνος” Ρωμιός της εποχής μας, ο εκμεταλλευόμενος την ευπιστία και αφέλεια του πλήθους, αμείλικτος, όταν πρόκειται για την πεντάρα, ταπεινός και χαμερπής προ του ισχυρού, οπισθόβουλος, αεικίνητος, δόλιος, άνθρωπος χωρίς οίκτο, χωρίς ιερό και όσιο, αδηφάγος και άθλιος και … νικητής. Ναι, νικητής! Αυτό είδε ο Καρκαβίτσας και τρόμαξε. Η νίκη του ζητιάνου Έλληνος – του “έξυπνου” Έλληνος , ο οποίος δεν προσφέρει τίποτε στην κοινωνία, αλλά ζει, πλουτίζει και τρέφεται εις βάρος της-, η νίκη αυτή τον ξάφνιασε και τον απέλπισε . Δεν ήταν οιωνός καλός. Φανέρωνε σήψη και αποσύνθεση.»
Του Φώτου Πολίτη στα 1922:
Μουσική: Yannis Saoulis
Παραγωγή, Ενορχήστρωση, Εκτέλεση: Γιάννης Σαούλης
